අපේ හැටි හෙවත් සංස්කෘතිය

 මීට මාස අටකට පමණ පෙර මම පිළියන්දල නගරයේ නිමි ඇඳුම් සාප්පුවක මුදල් ගෙවන කවුන්ටරය අසල මගේ වාරය එනතුරු බලා සිටියෙමි.

පෝලිමේ මට ඉදිරියෙන් එක්  අයකු සිටි අතර පසුපසින් තවත් දෙදෙනක් වුහ. කවුන්ටරය අසල මාසිටි ස්ථානයේ කුඩා සෙල්ලම්බඩු හා විසිතුරු භාණ්ඩ තබා තිබුණි.

වේලාව  පස්වරු තුනට පමණ වූ අතර පාසල් ගුරුවරියක් යයි සිතියහැකි සාරියකින් සැරසුණු මැදිවයස ඉක්මවූ කාන්තාවක් ඇඳුම් කීපයක් රැගෙන මා  සිටි තැනට පැමිණ විසිතුරු භාණ්ඩ පරික්ෂා කරන පරිද්දෙන් මදවේලාවක්  ඒ දෙස බලා සිට එක්වරම මා ඉදිරියෙන් පෝලිම පැන , ඒ වනවිටත් පළමු පාරිභෝගිකයාට සේවා සපයමින් සිටි අයකැමිවරයාට තමා  රැගෙන ආ ඇඳුම් ටික දෙන්නට උත්සාහ කලාය .

ඇගේ  ක්‍රියාව ගැන මට ඇතිවුයේ  කෝපයකට වඩා , කනගාටුවකි . ඒ ඇය  සම්භන්ධයෙන් නොව ඇයගෙන් ඉගෙනගන්නවා ඇතැයි මා සිතූ සිසු සිසුවියන් ගැනය.

මේ පෝලිම් පැනීමේ කලාව  ආසියාතිකයන්ට සංස්කෘතියෙන්ම හිමිවුවක්  යයි මම සිතමි.

එක : 

ඔබ රජයේ රෝහලක වෛද්‍යවරයෙකි. හොඳම මිතුරෙකු ඔබට දුරකථන ඇමතුමක් දී කියන්නේ හදිසියේ අසනීපවූ  මිතුරාගේ මව රෝහලට ඇතුලත් කල බවයි. 

ඔබ උසස් පෙළ සඳහා මිතුරා  සමග පාඩම් කරද්දී කෑම බීම සපයා  ඔබේ මව මෙන් ඔබට සැලකුයේ ඇයයි.  මිතුරාගේ මව බැලීම පිණිස ඔබ වහාම යනයන අතර රෝගියාගේ වෛද්‍ය ලියවිලි පරීක්ෂා කල පසු ඔබට වැටහෙන්නේ ඇයට  ක්ලාන්ත තත්වයක් ඇතිවී  ඇති නමුත් කිසිම අසනීපයක් නොමැති බවයි.කෙසේ උවත් වැඩි දුර පරීක්ෂාව සඳහා මිතුරාගේ  මව රෝහලේ රඳවාගෙන ඔබට කළහැකි සියලුම ඇප උපස්ථාන කිරීමට  ඔබට කටයුතු කරයි.

මේ අතරම රෝහලේ  ඇඳන්  නොමැති කමින්  තමන්ට ඇඳක් ලැබෙනතුරු සිමෙන්ති  පොළොවේ සති ගණන් සිටින අසාද්‍ය සහ අහිංසක රෝගීහුද  සිතිති.

දෙක :

ඔබ සේවය කරන්නේ විශ්‍රාම වැටුප් දෙපාර්තුමේන්තුවේය. රාජකාරි කරන කන්තෝරුවේ  වීදුරු දොරින් ඔබට පෙනෙන්නේ තම විශ්‍රාම වැටුප සාදා  ගැනීමට පැමිණි විශ්‍රාම ලත් රජයේ සේවක පිරිසය.පෝලිමේ පිටිපසින්ම  සිටින්නා තරමක් දැක පුරුදු යයි ඔබට හැඟේ.

විදුලියක් මෙන් නැගී සිටින ඔබ වහා  එහි යයි. මේ  "සෝමරත්න  සර්  නේද ? " ඔබ විමසයි.  සෝමරත්න  සර්ගේ  මුහුණ ආලෝකමත් වෙයි.

මේ ඔබ පාසල් යනකාලයේදී ඔබට ඉගැන්වූ ඔබේ ප්‍රියතම ගුරුවරයාය. මගේ පැන්සන් එක හදා  ගන්න ආවා  ඔහු පවසයි.

ගුරුවරයා කාර්යාලය තුලටම  කැඳවාගෙන යන ඔබ ඔහුගේ  කටයුත්ත වහා  ඉටු කරදෙයි.

මහත් සතුටට පත්වන ඔබගේ පැරණි ගුරුවරයා ගෙදර ගොස් පවසන්නේ "මගේ ගොලයෙක්ව හම්බවෙච්ච නිසා වැඩේ එක දවසෙන්ම කරගත්තා " කියා යි.නමුත් බොහෝ විශ්‍රාමිකයන් මාස  ගණනාවක් තිස්සේ හත් අට වරක්ම විශ්‍රාම වැටුප් දෙපාර්තුමේන්තුවේ රස්තියාදු වන්නේ මේ කාර්යය සඳහාමය.

තුන :

හදිසි රාජකාරි කටයුත්තකට විදේශ ගතවීමට ඔබට සිදුවේ. ගමන් බලපත්‍රය පරීක්ෂා කලවිට ඔබට පෙනී යන්නේ එය මාස දෙකකින් කල් ඉකුත්වන බවයි.ඉක්මනින්ම වීසා අයදුම් කලයුතු  නිසා ගමන් බලපත්‍රය අලුත් කරගත යුතුය. ඔබ වහාම ආගමන විගමන දෙපාර්තුමේන්තුවේ මිතුරෙකු හමුවන අතර මිනිත්තු පහකින් පමණ එය ඉටුකරදීමට ඔබේ මිතුරා සමත්වේ.

මේ අතරම ගෘහ සේවිකා රැකියාවකට යාමට බලපත්‍රය අලුත් කරගැනීමට පැමිණි කෙනෙකුන් පැය ගණනක් ඒ සඳහා බලා  සිටී.

දෙමවුපියන්ට, ගුරුවරුන්ට හා නෑ හිතමිතුරන්ට සැලකීම  අපේ සංස්කෘතියේ මුලික හරයන්ය.ඒ නිසා ඉහත සිද්ධි තුනේදීම ඔබ කරන්නේ ඉතාම සත්පුරුෂ  ක්‍රියාවන් ලෙස බොහෝ දෙනෙකුට පෙනෙනු ඇත . අනෙක් අතට මිතුරන් සමග නම් අන්‍යෝන්‍ය උපකාරද  කරගත හැක. 

කාර්යාල සහායකයන්  ආදී පහළ  ශ්‍රේණි වල සේවකයන්ට මේ අන්‍යෝන්‍ය  උපකාර කිරීමේ වාසිය පමණක් නොසැහේ. ඒ නිසාම ඔවුන් මිනිසුන්ගෙන් මුදල් (පගාව) ගෙන ඒ සඳහා කරණ ප්‍රති උපකාරකයක් වශයෙන් අවශ්‍යතාවන් කඩිනමින් කරදෙනු ලැබේ.

අප හැමටම අපේ කාලය අගනේය. ඒ නිසා දන්නා හඳුනන පුද්ගලයන් ලවා වැඩ ඉක්මනින් කරවා  ගන්නට අපි  වෙහෙසවෙමු. පෝලිම පැන වැඩකර ගත්තොත් එය සමාජ සාධාරණයට පටහැණි  නිසා කොතරම් රස්තියාදු උනත් මම නම් එය නොකරමි'යි කියාගන්නා  කිසිවෙකුත් මා දැක නැත .

අනෙක් අතට මිතුරෙක් හෝ අසල්වැසියෙක් ඔබෙන් එවැනි උදව්වක් ඉල්ලු විට , අනෙක් අය මෙන් පෝලිමේ පැමිණ එය කරගන්නට නොහැකි ඇයි දැයි 

ඇසුවොත් ඔබ ගුටිකනු  නොඅනුමානය.

ඔබට  හිතවත් පොලිස් නිලධාරීන් ,අධිකරණ විනිසුරුවන් ආදීන් සිටීනම් නීතියේ රාමුව තුල ඔබට වාසි සහගත උපකාර ලබාදීමට ඔවුන් පසුබට නොවනු ඇත. මේවා අන්‍යොන්‍ය  උපකාර වශයෙන්  හෝ  මුදලට කරන උපකාර විය හැක 

 මුදල්ද , හිතවතුන්ද නොමැති උන්ට සමාජ අසාධාරණය ලෙස පෙනුනත් මේවා අපගේ සංස්කෘතික අංගයන්ය. සමාජ සාධාරණය පතන්නෝ මුලින්ම හිත මිතුරන්ගෙන්  රාජකාරීමය කටයුතු සඳහා උදවු ගැනීම නතර කලයුතුය.විප්ලවවලින් මේවා වෙනස් කල නොහැක!